Die tyd flieg! - Reisverslag uit Grabouw, Zuid-Afrika van Inge Besten - WaarBenJij.nu Die tyd flieg! - Reisverslag uit Grabouw, Zuid-Afrika van Inge Besten - WaarBenJij.nu

Die tyd flieg!

Door: Inge den Besten

Blijf op de hoogte en volg Inge

22 Januari 2014 | Zuid-Afrika, Grabouw

Zo al weer anderhalve week voorbij! Die tyd flieg! Geen idee of dat goed Afrikaans is, maar toch kunnen we nu al beter met het Afrikaans overweg dan een week geleden. Het zijn vooral de 'valse vrienden', die zorgen voor spraakverwarringen: woorden die op elkaar lijken, maar toch wat anders betekenen. En soms worden woorden net op een andere manier uitgesproken. Er werd bijvoorbeeld vaak aan ons gevraagd 'hoe gaan dit met julle?', waarop wij elke keer dachten 'Jelle? Wie is Jelle?'. Maar dat betekent dus jullie, net zoals ons wij is en ek ik. Baie makkelijk toch! En de grammatica is al helemaal appeltje eitje wat je hoeft helemaal niks te vervoegen. Maar genoeg Afrikaans geluld, hier onder een verslag van de afgelopen week hier! Baie lees plesier!

Vrijdagochtend vertrokken we om 8 uur naar Asiphe, te voet deze keer. En dat hebben we geweten, we leken wel een circus act voor de school waar we langs liepen! 'White chicks!', hoorden we uit alle hoeken. Gelukkig zijn wel allebei wel wat gewend vanuit Rotterdam en zijn we 8.15 bij Asiphe aangekomen. De huismoeders waren al bezig met het ontbijt voor de kinders en daarna werden alle kinderen (net zoals de dag daarvoor) in een bepaalde houding neer gezet of gelegd en werden er oefeningen gedaan. De vaste routine.
Omdat deze kinderen beschermd worden door de staat, mogen we geen foto's van ze op Facebook zetten en moeten we voorzichtig zijn met details over hun achtergrondinformatie. Maar ik kan je vertellen dat de verhalen hartverscheurend zijn. Zo zijn er een paar kinderen, die vroeger gewoon normaal functioneerden, zonder beperkingen. Hun handicap is het gevolg van mazelen, anesthesie en mishandeling. Verschrikkelijke verhalen. Ook is er één kindje met FAS, foetaal alcohol syndroom. Het ventje heeft totaal geen spierspanning in zijn armpjes en wordt ook verdacht op doof- en blindheid. Zo zonde! Gelukkig horen we ook mooie verhalen over een kind dat vroeger in Asiphe heeft gewoond, een maagsonde had en in een rolstoel zat en nu vrolijk met z'n fietsje door Grabouw crost! Dat moet ongelooflijk veel voldoening geven voor de medewerkers van Asiphe!
's Middags, toen we weer bij ons huisje waren, stonden er rond 3 uur een enorme groep kinderen voor het hek. Kids club! Alleen zou het volgende week beginnen, omdat Ulan deze vrijdag nog andere bezigheden had. Maar Mandy en ik zijn hier natuurlijk niet voor niks en dus hebben wij zo'n 40 kids deze middag bezig gehouden. Het was echt ontzettend leuk! Namen geoefend, handklapspelletjes gedaan, mandela pela, wip-wap-zap, glijbanen, schommels enzovoort. Natuurlijk heb ik m'n dokter skills nog uit de kast kunnen trekken bij enkele valpartijen en vechtersbaasjes. Maar volgens mij hebben we er zo'n 40 nieuwe vrienden bij!
's Avonds zijn we mee geweest met de Tiener club, wat een beetje lijkt op Rock Solid voor degene die dat kennen.

Zaterdag, uitslaapdag!! Heerlijk, effe goed bij getankt! Om 11 uur wist ik eindelijk de weg naar de badkamer te vinden. Helaas, kregen we daarna wel gelijk een enorm K.U.T. bericht. Mandy's bloedplaatjes zijn weer veel te laag, terwijl ze zich zo goed voelde, een teleurstelling dus! Gelukkig kregen dezelfde middag een geruststellend mailtje van de hematoloog uit Nederland en kan Mandy er weer vol goede moed tegen aan!
De middag hebben we doorgebracht met het gezin van Fergie en Karlien (wonen ook hier bij Agapé 1) en Selwyn en Maria (Agapé 2). Lekker kinderen vermaakt in het Afrikaanse zonnetje onder het genot van een lekker sappie, ik heb ook echt een ontzettend zwaar leven.

Als echte Hollanders zaten we zondagochtend om kwart voor 10 in de kerk, 10 meter vanaf ons huisje. 'De dienst begint 10 uur', was er gezegd. Voortaan toch maar die 30 minuten Africa time daar bij op tellen, want om 10.30 begon het dan eindelijk. Een hoop geklap en blije koppies! Het praatje was in een mix van Engels en Afrikaans goed te volgen en na een uurtje stonden we alweer buiten.
We werden door Ulan en Luzan meegenomen naar een tentje met allerlei homemade producten, waar we heerlijk hebben gelunched! We hebben het nog gehad over de geschiedenis van Zuid-Afrika en de gevolgen vandaag de dag. Zo vertelde Ulan over het fenomeen 'BEE': Black Empowerment Equitty. Hij vertelde dat 7 van de 10 banen tegenwoordig BEE zijn, dat betekent dat donkere mensen voorrang krijgen.
Aan het eind van de middag zijn we langs Tessa, Faizel en kleine Noah gegaan. We hebben eerst even hun huisje bekeken en zijn daarna door gegaan naar de Country club, waar we tot begin van de avond hebben gezeten. Mandy en ik hadden allebei een beeld van één of ander western restaurant met klapdeuren en cowboys, maar het bleek gewoon een heel chill park te zijn met een uitgestrekt grasveld aan een gigantisch meer. Voor een beter beeld, verwijs ik jullie naar Facebook, daar staat een foto. ;)

Yeaaaaah onze nieuwe beste vriend is sinds maandag bij ons! Hij is nog witter dan ons, gaat nog harder en heeft 4 wielen en een stuur! Tessa kon ons maandagmorgen naar Capetown airport rijden, zodat wij daar onze huurauto konden oppikken. Ik mocht het spits afbijten en stapte met m'n slippertjes aan de rechterkant van de auto in. Toch echt effe wennen, dat linksrijden en schakelen met je andere hand! Maar zolang je niet wilt inhalen, je raampjes open wilt doen, fietsers moet ontwijken en op de weg letten tegelijkertijd gaat het prima. Bij Somerset West zijn we gestopt om een TomTom aan te schaffen en daarna kroop Mandy achter het stuur. Of het niet slim was om meteen de navigatie aan te zetten volgens Mandy. Nee joh, we vragen de weg wel aan die parkeerwachter, dat vinden we echt wel, zo makkelijk! 30 minuten later zitten we gigantisch verkeerd, ergens in Stellenbosch. Toen hebben we toch maar de TomTom aangezet, en hij werkt, want een half uur later zaten we weer in Grabouw. Ben benieuwd waar dit waggie ons allemaal gaat brengen!
Om 3 uur zijn we naar Asiphe gegaan. Daar kon ik met een speciale telefoonkaart vanaf de vaste lijn naar Nederland bellen. Zo kon ik toch even mijn lieve oma feliciteren met haar 80ste verjaardag! Na het bellen hebben we tot een uur of half 7 bij Asiphe geholpen. Er waren nu ook wat kinderen die we nog niet hadden gezien, omdat die 's ochtends normaal op school zijn. Wat een lachebekkies!

Dinsdagochtend, de wekker om 6.00: tèt tèt tèt! Ik dacht even dat ik in Rotterdam was en zo aan het werk moest bij Humanitas. Maar toen ik de gordijnen open deed, bleek dat gelukkig niet het geval! Naast de dagelijkse bezigheden hebben bij Asiphe hebben Mandy en ik Kaylinn 's middags in bad gedaan, vond ze heerlijk!
Tussen de werkzaamheden door zijn we met Tessa langs alle terreinen gereden en hebben we een soort van rooster gemaakt. Op dinsdag gaan we helpen bij de crèche en op vrijdag bij de Special Needs School, waar ook wat kids van Asiphe naar toe gaan. Op vrijdag staan ook de kids club en tiener club op het programma. Maandag, woensdag en donderdag zullen we bij Asiphe blijven helpen. Lekker wel wat afwisseling!
Om een uur of vier waren we klaar. Toen hebben we nog even de auto gepakt en zijn naar Gordons Bay en Strand gereden. Heerlijk die vrijheid! En het autorijden gaat ook steeds makkelijker. De rotonde ging nog effe wat minder soepel, but we made it! Effe lekker uitgewaaid op het strand en wat gegeten en om een uur of acht zijn we weer richting Grabouw vertrokken. We moeten binnenkort maar is uitstippelen wat we allemaal willen zien in en rondom Kaapstad, dan kunnen we er van het weekend op uit!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Inge

Actief sinds 25 Sept. 2012
Verslag gelezen: 248
Totaal aantal bezoekers 13144

Voorgaande reizen:

13 Januari 2014 - 11 April 2014

Afrika 2014

22 September 2012 - 02 November 2012

Minor Zambia

Landen bezocht: